وقت وداع با کنگ است… خانه ها و کوچه های قدیمی و شهر پر سکوت کنگ را ترک کردیم و شاید شروعی برای سفرهای آینده به کنگ باشد. همچنان به سوی غرب در حرکتیم و می خواهیم غروب را در ساحل چیرویه باشیم.
دو شب گذشته را در بندرعباس بودیم و هر از گاهی که از جلوی اسکله ها رد میشدیم هوس رفتن به جزیره قشم از سر بیرون نمیرفت، اما زمان محدود بود و هدف کرانه ها بود. با رخوت زیاد کم کم نزدیک به ظهر بود که بندرعباس را ترک کردیم. دمای هوا در اواخر بهمن تقریبا ۳۰ درجه سانتیگراد بود. راهی غرب و بندر خمیر بودیم آفتاب آنچنان می‌تابید که یاد تابستان های تهران می‌افتم. برای امشب قصد بندر کنگ را داشتیم…
یکی از سفرهایی که همیشه آرزویش را داشتم و دارم طی کردن نوار ساحلی خلیج فارس است. وقت محدود و مسافت زیاد هیچ وقت اجازه طی این مسیر را در یک سفر به من نداد و این ساحل بیکران را در سفرهای مختلف پیمودم. در این سفر زمستانه نواره ساحلی از بندر عباس تا عسلویه در استان زیبای هرمزگان را گذر کردیم که بی شک جز مناطق بکر و زیبای ایران است و یکی از واجبات در ایرانگردی است.
شهری پر از جاذبه تاریخی باستانی در استان فارس که آثاری از اوایل دوران سلسله ساسانیان را به یادگار نگه داشته آنقدر جاذبه دارد که خود مقصد یک سفر به فارس باشد.
اینجا فیروزآباد است… شهری در پشت تنگاب…
بار دیگر پاییز…
پاییز و جنگل های هیرکانی این بار برایمان نام تازه ای دارد و صحبت از یک گونه منحصر به فرد جنگلی است که اگر چه پاییز بر آن بی اثر است، ولی در میان درختان پاییزی و برگ ریزان جنگل، شیدایی می کند. این زیبای دامنه های شمالی البرز، درخت سرخدار است که از گونه های خاص طبیعت ایران است.
در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا بالا تر از ابرها دهکده ای قرار دارد که از دیر باز معروف بوده است، مازیچال به غایت زیبا و دیدنی است که هنوز هم می شود کلبه هایی با معماری سنتی در آن دید. در واقع مازیچال نام منطقه ایست متشکل از چندین مجموعه کلبه و دهکده …