اگر حرف از خاص ترین ها در ایران باشد، منشور بازالتی ماکودر این لیست جا دارد. صحبت از ستون های سنگی منظم آتشفشانی ای است که هر بیننده ای را مسحور خود می کند. ادامه مطلب را بخوانید تا از عظمت این جاذبه و چرایی تشکیل آن آگاهی یابید.
شهر ماکو و خیابانها و عمارت هایش یک طرف، روستاها و ییلاقات اطراف ماکو در سوی دیگر حرف ها و دیدنیهای بسیاری را در خود جا داده اند. روستا گردی فرصتی است جهت شناخت جامعه محلی و طبیعت گردی. در فرصت محدود تمامی حواس خود را معطوف به جذب از محیط می کنیم تا حداکثر بهره را از این گشت و گذار ببریم.
تشبیه نقشه ایران به گربه یکی از زیباترین نقش ها در ذهن من از کودکی بوده است و سفر به گوش های گربه همیشه جزء ماندگارترین سفرها برای من. اما این گربه تمام نشدنی دو گوش دارد و گوش چپ آن جایی است که برگه های مفصلی از تاریخ و فرهنگ ایران را از آن خود کرده. در بالاترین نقاط مرزی گوش چپ “ماکو” است که می درخشد و دروازه ایران از سوی غرب است.
– بچه ها ساعت چهار بعد از ظهره، به نظرتون چیکار کنیم؟ تا آخرش بریم و شب کمپ بزنیم یا تا وسطا سبک بار بریم و برگردیم؟ – واسه من فرقی نداره – واسه ما هم فرقی نداره، تصمیم چیه؟ – به تاریکی نخوریم؟ – پس تا وسطاش، نزدیکای پل...
وقت وداع با کنگ است… خانه ها و کوچه های قدیمی و شهر پر سکوت کنگ را ترک کردیم و شاید شروعی برای سفرهای آینده به کنگ باشد. همچنان به سوی غرب در حرکتیم و می خواهیم غروب را در ساحل چیرویه باشیم.
دو شب گذشته را در بندرعباس بودیم و هر از گاهی که از جلوی اسکله ها رد میشدیم هوس رفتن به جزیره قشم از سر بیرون نمیرفت، اما زمان محدود بود و هدف کرانه ها بود. با رخوت زیاد کم کم نزدیک به ظهر بود که بندرعباس را ترک کردیم. دمای هوا در اواخر بهمن تقریبا ۳۰ درجه سانتیگراد بود. راهی غرب و بندر خمیر بودیم آفتاب آنچنان می‌تابید که یاد تابستان های تهران می‌افتم. برای امشب قصد بندر کنگ را داشتیم…
استان چهار محال و بختیاری / طبیعت
آبشار زردِ لیمه(دیناران، استان چهار محال و بختیاری)
۲۰ اردیبهشت, ۱۳۹۴
