کرانه های خلیج فارس، از بندر عباس به بندر کنگ(استان هرمزگان)
دو شب گذشته را در بندرعباس بودیم و هر از گاهی که از جلوی اسکله ها رد میشدیم هوس رفتن به جزیره قشم از سر بیرون نمیرفت، اما زمان محدود بود و هدف کرانه ها بود. با رخوت زیاد کم کم نزدیک به ظهر بود که بندرعباس را ترک کردیم. دمای هوا در اواخر بهمن تقریبا ۳۰ درجه سانتیگراد بود. راهی غرب و بندر خمیر بودیم آفتاب آنچنان میتابید که یاد تابستان های تهران میافتم. برای امشب قصد بندر کنگ را داشتیم…
قسمت اول این سفر را در لینک زیر مطالعه کنید.
با توجه به اینکه بندر شهید رجایی در مسیر ماست تردد زیاد تریلی های کانتینر بر دیده می شود. تقریباً ۱۰۰ کیلومتر تا بندر خمیر فاصله در راه بود. میان این مسیر کوههایی به رنگ قرمز جلب توجه میکرد.
۲ ساعت بعد بود که به خمیر رسیدیم. سایه خنک هست و نسیمی میرسد که گویا حکایت از شمال بودن دریا دارد البته این را بعداً فهمیدیم. خسته و کمی گرسنه در شهر پرسه میزنیم که اتفاقی به یک آشپزخانه میرسیم. بسیار خوش برخورد ما را دعوت به غذای محلی “گوبولی” می کنند بدون مقاومت پیشنهاد خوب را می پذیریم و گوبولی گوشت را به عنوان ناهار انتخاب می کنیم. گوبولی، برنجی معطر با دانه های فلفل است و مرغ یا گوشت پخته گوساله در کنار غذا و نخود پخته و سیب زمینی سرخ کرده با رب و پیاز به عنوان مزه یک غذای اساسی می سازد.
بسیار راضی از این غذا راهی اسکله بندر خمیر می شویم. آب بالاست و جنگل حرا به خوبی خود را نشان میدهد. اسکله خلوت و فقط ما مشتریان این ساعت هستیم. با بچههای مرزبانی گپی می زنیم و دنبال قایق و قایقران، برای گشت و گذار در حرا، که پیدا نمیکنیم. گشت بی حاصل است و بعد از کمی استراحت خمیر را ترک کرده و راهی کنگ می شویم.
مناظر بی نهایت زیباست در اطراف سایه خوش پدیده های فرسایشی به قدری گیراست که حاضری کنار بزنی و چند ساعت در میان آن ها بگردی که متأسفانه زمانی نیست.
جاده در بخش هایی دوطرفه میشود و بسیار نزدیک به دریا. صحنه های زیبای از جاده و دریا و رانندگی در این جاده ها بسیار لذت بخش است.
بندرکنگ بندری تاریخی در نزدیکی بندرلنگه و خوشبختانه تا حدود زیادی بافت تاریخی خود را حفظ کرده تلاش های زیادی برای احیای این بافت انجام میشود. از قبل آمار اقامتگاه تاریخی خانه یونسی را داشتیم و هدفمان همانجا بود. خوشبختانه تا غروب زمان داشتیم حوالی ساعت چهار بود که خود را در بندرکنگ می دیدیم.
می خواستیم قبل از غروب خود را به ساحل برسانیم. بعد از کمی پرس و جو آدرس خانه یونسی را به کمک تابلوهایی که در این شهر داشت، در کوچه های بافت تاریخی پیدا کردیم. در کوچه پس کوچه های بافت تاریخی کنگ خانه یونسی و یوسفی بازسازی شده و منتظر مسافران هستند.
در را باز میکنیم، درب چوبی از درخت ساج چوب مرغوب لنج سازی است. در را که باز می کنیم گاروم زنگی خزان گرفته را میبینیم. برگ های چرمی قرمز روی زمین و حیاط با باغچه ای در گودال. دورتادور، اتاق است. در همان شروع تیرهای چندلی دیوارها که به رنگ آبی تزئین شده دیده می شود. شهر از همه جا بی نیاز بوده و واردات چوب برای لنج سازی داشته. چندل جز جدایی ناپذیر معماری سقف های خانه های جنوب است. در خانه یونسی درها را رنگ و جلا داده اند. ما یک اتاق بزرگ را انتخاب می کنیم.
سهند پسر پنج ماهه مان که در خواب عمیقی فرو رفته بود را در کالسکه می گذاریم و راهی کوچه های باریک آشتیکنان در جهت جنوب و دریا می شویم.
اولین جایی که بازدید میکنیم موزه مردمی کنگ است. وجود این موزه بسیار با ارزش است و خوشحالم که موزه توسط مردم اینگونه سرپاست. ابزارآلات لنج سازی و هدایت آن و وسایل مرتبط به دریانوردی در اینجا دیده می شود. عکس ها و پوستر ها در نوع خود جالب است چند سالن و اتاق را شامل میشود.
یکی از اتاق های ها به سبک هندی با نور و آینه تزیین شده و مخصوص عروس و داماد است که یک هفته اول ازدواج خود را در انجا بگذراند. آدم کمی سرگیجه می گیرد.
با اهالی خوش و بش می کنیم و بعد از این بازدید لحظات غروب نزدیک است.
روبه روی موزه یک لنج نمادین با عنوان لنج بوم مسی که نماد منهدم شدن این لنج توسط زیردریایی متفقین در خلیج فارس است قرار گرفته. کف این لنج با ورق مس پوشیده بوده و گویا حضور یک کشتی جنگی را برای نیروهای نظامی تداعی می کرده. اما این نماد در حال تعمیر است گویا برای عید برنامه ریزی ویژه ای دارند. با اهالی کنگ گپی می زنیم و از شهامت ملوانان لنج که خود را بی آب و غذا تا ساحل رسانده بودند می گویند و حتی از ناخدای مسن که ۱۲۰ سال سن دارد و در آن لنج بوده.
بر روی موج شکنهای کنگ قدم میزنیم. اینجا همه چیز آرام است او پر از آرامش.
با گذراندن شب در کنگ فردا در فکر بندر لنگه، مغویه چارک و روستای بندری زیارت هستیم.
چند نکته:
– کنگ قابلیت زیادی در صنعت توریسم را دارد و تلاشهایی در ان زمینه با راه اندازی اقامتگاه و تورهای تفریحی انجام شده است.
– کباب سرای بوم مسی رو به روی لنج بوم مسی یکی از مکان های برای صرف چنجه(کنجه) است. بسیار تمیز و با سلیقه.
– جهت اقامت در خانه های بومگردی یونسی و یوسفی می بایست با شماره تلفن های ۰۹۱۷۹۹۳۶۵۴۲ و ۰۷۶۴۴۲۳۵۴۳۰ آقای محمد زارعی مدیر جوان و خوش اخلاق این مجموعه تماس بگیرید. همچنین برای رزرو تورهای گشت منطقه مثل جزایر فرارور و حتی ابوموسی میتوانید با ایشان هماهنگ کنید.
– قلعه پرتغالی های بندر کنگ نه همانند آنچه که در جزایر هرمز و لارک دیدیم ولی دیواری از آن باقی مانده که نشان از حکمرانی پرتغالی ها در اینجا هم داشته ولی اثر خاصی باقی نمانده است.
– بندر کنگ پارک ساحلی مرتبی هم دارد که شاید امکان کمپینگ در آن مهیا باشد.
هر بار که به نقطه ای از ایران سفر می کنم، بزرگی و تنوع این سرزمین مدهوشم می کند… ایران تمامی ندارد…