آبشار اوبن (جنگلهای دودانگه ساری، مازندران)

همه می دونن جنگل با روح و روان من چیکار میکنه؛ اما هیچکس حتی خود من هم نمی دونست که جنگل چه افیونی داره هرچی مُسکن توی دنیا هست باید پیش پای جنگل لنگ بندازه. توی روزی که حال و روز زیاد خوبی نداشتم و یه سر درد کشنده دو روز تموم منو درگیر کرده بود رفتیم جنگل. ترکیب خورشید خانووم و جنگل توی یه روز پاییزی کاری کرد که نه تنها سردردم خوب شد بلکه درد سرهام رو هم فراموش کردم حتی چندتا نظریه جدید هم دادم. به عنوان مثال اینکه سفر از لحظه ی صفری که شروع میکنی بهش فکر کنی شروع میشه ولی دیگه هیچ وقت تموم نمیشه هیچ سفری تموم نمیشه سفرها همیشه هستند و تا وقتی که هر چندوقت یه بار یه چیزی، خاطره ای، بویی، حادثه ای آدمو میبره تو عوالم اون سفر، اون سفر هست پس سفرها هیچ وقت تموم نمیشن همیشه شروع میشن. بگذریم داریم میریم سنگده جایی که به جنگل راش معروفه ولی ما اونجا نمیریم، مقصد آبشار اوبن یا بولا ست. یه تیکه از بهشت که خداوند در تقسیمات کشوری در منطقه دودانگه ساری در استان مازندران قرار داده.

برای رسیدن به آبشار ها ابتدا بایستی به سنگده برسید، در جاده فیروزکوه در پل سفید از جاده به سمت شرق خارج شوید و تا سنگده راه را ادامه دهید.

کبابی شلوغ و پاتوق سنگده

کبابی شلوغ و پاتوق سنگده

جاده جنگلی که به نسبت مناسب است و ماشین های سواری هم در آن تردد دارند

جاده جنگلی که به نسبت مناسب است و ماشین های سواری هم در آن تردد دارند

حدود دو ساعتی با ماشین از سنگده تا آبشار ها راه است

چیزی در حدود سی و هفت کیلومتر راه در این مسیر در پیش است

کوه های خرونرو در دور دست

پاییز همه جا را رنگارنگ کرده است

قدم زدن در این جنگل هوایی ام کرد

هوا با ما یار بود

اینجا خرمن جینگا است

کوه خرو نرو از خرمن جینگا منظره ای زیبا دارد

خرمن جینگا جایی است دشت مانند در نیمه های راه

دقایقی استراحت اینجا و نوشیدن چای

دوباره تراکم جنگل و جاده

یواش یواش سر و صدای گوش نواز آب ها شنیده می شود

مجموعه آبشار های اوبن یا بولا در دو طرف جاده جنگلی قرار دارند

اینجا به واقع قطعه ای از بهشت است

این برنامه پیاده روی بسیار بسیار کمی دارد

آبشار اصلی در پایین دست جاده قرار دارد

از همه جا آب گذر می کند

تنه یک درخت

بدون شرح

بدون شرح

بدون شرح

درختی بلند که ده دقیقه ای من را مبهوت خودش کرد

آبشار بولا یا اوبن

آبشار خزه ای اوبن

آبشار های اوین

فایل GPS برای اطلاعات دقیق تر و آشنایی بهتر در Wikiloc قرار داده شده است.

 

 

ویدیو تهیه شده برای این سفر را در

ببینید.

مطالب مرتبط

۱۷ دیدگاه‌

  1. احسان گفت:

    سلام در ویکی لاک به چه اسمی هستید؟ لینک ای دی شما کدومه؟

  2. فائزه نظری گفت:

    سلام
    این آبشار رو بدون بلد و راهنما میشه رفت ؟

  3. علی گفت:

    با عرض سلام و ارادت خدمت عزیزان طبیعت گرد. ای کاش هر عزیزی نه تنها زباله های احتمالی خود را برمیگرداند. بلکه در جمع کردن زباله های رها شده در طبیعت هم در حد امکان کمک میکرد. با طبیعت مهربان باشیم تا خدا با ما مهربانی کند.

  4. دیانا گفت:

    درود، با ماشین سواری میشه رفت؟ حدود چند دقیقه پیاده روی داره؟ چون خردسال همراهمون داریم.

  5. هاشمی گفت:

    درود و عرض ارادت. تمنا دارم چنین فضاهایی منحصربه فردی را معرفی نفرمایید. بنده ۱۰ سال پیش از این مجموعه زیبا عکاسی حرفه کردم و در هیچ یک از نمایشگاه و کتاب هایم اسم و محل دقیق این آبشار را معرفی نکرده ام. از دو سال گذشته دو مرتبه برای عکاسی مجدد آبشارها رفته ام و غصه ام گرفت از خسارت و تخریبی در پدیده های رسوبی و دیواره های خزه ای و حتی قطع درختان کوچک در منطقه صورت گرفته است. خواهش می کنم از جنابعالی که طبیعت گرد و طبیعت دوست هستید، هر نقطه دلنشینی را در فضای مجازی معرفی نفرمایید. پاینده باشید و سرفراز

    • سپاس از شما که نظر دادید و دغدغه ی حفظ طبیعت دارید؛ گردشگری به عنوان یکی از روش های توسعه ی پایدار اثبات شده است. تخریب هایی که شما فرمودید نه فقط در اطراف آبشار ها بلکه در سطح منطقه با سرعت بالا در حال وقوع است، قطع درختان بزرگ در منطقه بصورت قانونی در حال انجام است. معرفی نکردن مناطق علاج این درد نیست و برعکس با معرفی کردن و افزایش سطح اطلاعات عمومی و در پی اون مطالبه گری از مسئولین و استفاده از ظرفیت رسانه ها در جهت ایجاد زیرساخت و تصویب قوانین محافظتی تنها راه علاج این‌درد مشترک است.
      ارادتمند

  6. علی پیران گفت:

    با عرض سلام.من در تاریخ ۹۸/۳/۱۶ به ابشار زیبای اوبن رفتم. میخواستم چند نکته ای رو در مورد مسیر رسیدن به این ابشار بگم اونم اینکه مسیر طولانی و خسته کننده مخصوصا برای کسانی که ماشین معمولی دارن چون جاده خاکی هستش و شما با سرعت بیشتر از ۱۰″۲۰ کیلومتر در ساعت نمی تونین رانندگی کنین .مسیر سرازیری و سربالایی زیادی داره .تو راه به چندین دو راهی برخورد میکین حتما باد از یک بومی بپرسین.اونجا اصلا انتن نداره بنابراین gps و google map از سرتون بیرون کنین که بخوایین مسیر و درست برین واین که اصلا توی گوگل مپ این ابشار تعرف نشده.تو این تاریخی که من رفتم کوه رانش کرده بود وقسمتی از جاده خراب شده بود اما با کمی دقت ازش رد شدیم .خیلی ها هم میگفتن نمیشه رد شد.ماشینمم پراید بود شاستی بلند نبودن که خیلیا بگن با شاستی رفته.حتما با همراتون لاستیک زاپاس ببرین چون سنگای تیز تو مسیر زیاده و امکان پاره شدن لاستیک هست مگر اینکه با سرعت کم رانندگی کنین.و پیشنهادم اینکه هر کسی که میخواد بره وسایل مورد استفاده برای موندن رو با خودش ببره چون حداقل ۳ ساعت رفت در پیش دارید و ۳ ساعت برگشت.منطقه بی نظریه برای مسافرت و ارزش این همه خستگی رو داره.

  7. فرشاد تهرانی گفت:

    سلام به همگی، من در تاریخ ۶-۴-۹۸ به اتفاق ۱۵ نفر از دوستان و به همراه خانواده به آبشار اوبن رفتیم و پس از یک شب کمپ زدن و شب مانی روز هفتم تیر برگشتیم. دفعه دوم بود که من به این منطقه میرفتم. بسیار بسیار زیباست و واقعاً ارزش راه نسبتاً طولانی و حدود ۳۳ کیلومتر خاکی رو داره (از اول جاده سنگده که از پل سفید شروع میشه تا ورودی جنگلبانی ۲۵ کیلومتر جاده آسفالت و از اونجا تا آبشار اوبن دقیقاً ۳۳ کیلومتر جاده خاکی جنگلی هست) حرکت ما از تهران عوارضی پردیس ساعت ۶ صبح بود و پس از صرف صبحانه در رستوران بین راه، ساعت ۱۳:۳۰ به آبشار اوبن رسیدیم. ماشین سواری هم به راحتی میتونه اون جاده رو بره اما اگه رو ماشینتون حساس هستین ممکنه یه کم نگران ماشینتون بشین. یه قسمتی از جاده جنگلی رانش کرده بود که ما و همراهان با ماشین سواری ۲۰۶، ال ۹۰، ساندرو، سمند و پرشیا تقریبا با کمی سختی ازش رد شدیم. توضیحاتی که جناب شاهی دادند کاملاً دقیق و کامل هست که از این بابت تشکر میکنم. نکته ای که در این سفر خیلی تاسف بار بود و واقعاً من رو غافلگیر کرد این بود که روز پنجشنبه ششم تیر حدود ساعت ۴ بعداز ظهر پس از اینکه ما دیگه کمپ زده بودیم و جا افتاده بودیم، تعداد ۱۰-۱۵ نفر از کسانی که نمیدونم مال کجا و کدوم شهر یا روستا بودند (فقط این رو میدونم با زبان مازندرانی صحبت می‌کردند) با یه نیسان آبی و یه وانت دوکابین با تجهیزات کامل شامل چادر، موتور برق، اکو آمپلی فایر حرفه ای و مجلسیِ بسیار قوی، میکروفن، لامپ و سیم کشی و بوق! (بله بوق! تعجب نکنید همون بوق‌هایی که در استادیوم‌ها برای تشویق تیم‌های فوتبال استفاده میشه)از راه رسیدن و پس از برپا کردن خیمه و چادر و قلیون و آتیش، شروع کردند به بوق زدن و پخش موزیک مازندرانی با صدای خیلی بلند و جیغ زدن و عربده کشیدن و صدای انواع حیوانات درآوردن و رقص و پایکوبی! هیچکدام از ما و خانواده های دیگه ای هم که اونجا کمپ زده بودن و اقامت داشتن به جهت جلوگیری از درگیری احتمالی تمایل به اعتراض به این آدم‌های عجیب غریبی که اینکارها رو میکردن نداشتیم. موبایل هم اونجا آنتن نمیده که شما احیاناً بتونی با نیروی انتظامی و ۱۱۰ تماس بگیری و درخواست کمک بکنی. متاسفانه این مردم آزاری و پخش موسیقی مازندرانی و خارجی و ایرانی و بوق زدن های ممتد، بطور مرتب و مداوم با اینکه اغلب خانواده ها برای خواب و استراحت داخل چادرهاشون رفته بودن، تا ساعت ۱۲ شب ادامه داشت و متاسفانه فردا ساعت ۱۰ صبح مجدداً شروع شد! هرچقدر فکر کردم هیچ دلیل و توجیهی برای اینکار آنها نیافتم. چرا که با اینهمه دسترسی اغلب مردم و حتی شهرها و روستاهای دورتر به اینترنت و شبکه های اجتماعی و وجود کمپینهای متعدد و تاکیدهای زیادی که به احترام به حقوق دیگران میشه واقعا اینجور کارها اونم در این منطقه نسبتاً دور و دنج باورش سخته. با توجه به اینکه ما فکر نمیکردیم که این مزاحمت تا نیمه شب ادامه داشته باشه و اینکه ما دیگه کمپ زده بودیم و جمع و جور کردن چادرها و بچه ها کار سختی بود هرجوری بود علیرغم اینکه نتونسته بودیم از سکوت جنگل استفاده کنیم شب رو به صبح رسوندیم و با اینکه میخواستیم دو شب بمونیم، بعد از ظهر جمعه ۷ تیر راه بازگشت به تهران رو در پیش گرفتیم. خیلی متاسفم شدم که اینجوری غافلگیر شدیم و اونطوری که میخواستیم نتونستیم از طبیعت بکر منطقه استفاده کنیم. توصیه من به دوستانی که تصمیم دارن اونجا برن اینه که سعی کنین وسط هفته برین و اینکه نزدیک آبشار کمپ نزنین چون روزهای تعطیل خیلی شلوغ میشه و احتمال اینکه آدم‌های مزاحم و بی فرهنگ بیان و آرامش اونجا رو بهم بزنن زیاده و حتما برین و جاهای دنجی که هست و از آبشار فاصله داره رو پیدا کنین. وسایل کامل و خوراکی ببرین و حداقل دو شب اونجا بمونین. واقعا جای عالی و قشنگی هست. ببخشید که طولانی شد. خوش باشین

    • سلام بر شما جناب تهرانی، متأسفانه خیلی از مناطق زیبای کشور خصوصا در شمال کشور دچار معضل بی فرهنگی و بی اخلاقی بازدیدکنندگان شده اند و این موضوع راهکاری نداره جز فرهنگ سازی. اینقدر باید صحبت کرد، راهنمایی کرده، تشویق کرد تا این مسائل در نسل های آتی اصلاح بشه. ممنون از توضیحاتتون برای مسیر.

    • الهام گفت:

      سلام میخواستم بدونم برای کمپ زدن اون منطقه سرویس بهداشتی وحود داره یا نه ؟؟؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *