گشت و گذاری در ساوه(استان مرکزی)
شهرستان ساوه در شمالی ترین بخش استان مرکزی و در ۱۵۰ کیلومتری پایتخت واقع شده است. بافت قدیمی این شهر کهن و طبیعت اطراف آن را به عنوان مقصد یک روزه خود در ابتدای بهار برگزیدیم و دل به جاده ها زدیم و اینک شما را در این سفر و جاذبه های کمتر دیده شده شریک می نماییم.
سابقه سکونت در ساوه به دوران ساسانی و قبل از اسلام می رسد و در گوشه و کنار آثار باقی مانده شاهد این کهن شهر است. راهی آزادراه ساوه شده و صبح بهاری را با گذر از خروجی های پرند، پرندک و زاویه و مأمونیه و تقریبا دو ساعت بعد از حرکت از تهران خود را در قلب شهر ساوه یافتیم.
به سوی ساوه
بدون شرح
مقصد اول ما مسجد جامع ساوه است که از مهمترین بناهای ساوه نیز هست. مسجد جامع ساوه از قدیمی ترین مساجد ایران است که در دوره های مختلف بازسازی شده است.
مناره زیبای مسجد جامع ساوه
بدون شرح
این مسجد در دوره های مختلف مرمت شده است.
در بخشی از این مکان زیبا اشیای گرد آوری شده به نمایش گذاشته می شود.
خوش شانس بودیم و توانستیم از پشت بام مسجد نظاره گر گنبد زیبا و حیاط و مناره از زاویه ای دیگر باشیم.
در بیرون از عمارت مسجد ساختمانی کوچک ساخته شده که گویا محل دفن مرمت کاران این مسجد است.
مسجد جامع ساوه
گنبد مسجد جامع ساوه
پشت بام مسجد
بقایای اتشکده دوران ساسانی که بر روی آن مسجد ساخته شده نیز در آنجا مشاهده می شود.
گچبری های مسجد
بدون شرح
بدون شرح
بدون شرح
بدون شرح
بدون شرح
در نزدیکی مسجد در کنار کمربندی جنوبی پارکی ساخته شده که در گذشته حصار شهر ساوه بوده، در اقدامی جالب بخش های باقی مانده از دیوار و حصار شهر حفظ شده است.
تصمیم به بازدید از بازار و چهار سوق را داریم که با درهای بسته چهار سوق مواجهیم که ظاهرا در حال مرمت است.
بازار ماکیان
بدون شرح
جمعه است و بازار کم رونق، ولی دیدن بازار در هر شرایطی خالی از لطف نیست.
بدون شرح
وقت ظهر است پرس و جویی برای رستوران های ساوه می کنیم. بهترین گزینه رستوران ناهارخوران کشاورز در بلوار معصومیه در خروجی شهر است که اگر ساوه بودید توصیه میکنیم ناهار خود را در این محیط زیبا و دوست داشتنی میل کنید.
وقت کم است و چند مکان در اطراف ساوه را گلچین کرده ایم که تا غروب بازدید کنیم. مقصد اول شهر قدیم آوه است.
در بین راه گندم زارها به شدت خودنمایی می کنند و چاره جز توقف نداریم.
گندم زارهای بهاری در مسیر آوه
پس از ۳۰ کیلومتر به آوه میرسیم. شهری کوچک در میانه راه فرعی قم و با وجود قدمت و سابقه، بسیار کم فروغ است. به تپه های باستانی میرسیم در میانه شهر یک بخش خاکی سمت چپ را نشانمان می دهند. چیزی برای دیدن نیست.با ماشین جاده دور آن را میگردیم و در نهایت کاروانسرا را پیش رو داریم.
تپه باستانی آوه
عمارت کاروانسرا
کاروانسرای بازسازی شده آوه
کاروانسرای بازسازی شده آوه
کاروانسرای بازسازی شده آوه
کاروانسرای بازسازی شده آوه
متاسفانه اینجا سرزمین فراموش شده است …کمی خسته از این گشت بی حاصل با شتاب به سوی قلعه دختر یا قیز قلعه سی در ۲۳ کیلومتری ساوه می رویم.
مسیر آوه به ساوه از جاده قدیم جاده ای بسیار شلوغ و پر خطر است.
در طول مسیر به سوی ساوه پل جاده از بستر خشک قره چای عبور میکند که اندوه ما را از سرزمین از دست رفته دو چندان میکند. رودی که روزگاری تا مسیله را می تاخت و امروز پشت دیواره های سد بی رونق محبوس است. با رسیدن به ساوه جاده همدان را پیش می گیریم.
بدون شرح
در میانه راه تابلوی بزرگ سد الغدیر را می بایست به سمت چپ رفت و وارد جاده روستایی شد…
باغات انار
باغات انار
از کنار باغهای انار می گذریم و کم کم این جلوه زیبای طبیعی پدیدار می شود. قلعه دختر در منطقه ایست که از بالای آن به دشت ساوه مشرف است. هوای خنک عصر بهاری و مسافران این منطقه در نوع خودش زیباست.
شش کیلومتر از مسیر از آسیاوند تا قلعه خاکی است.
قلعه دختر ساوه
ابتدای راه قلعه
قلعه دختر ساوه
کوههای زیبای رنگین کمانی در پشت قلعه بسیار دیدنی است. وارد این مکان جالب شده و در جلوی آن نشسته و نظاره گر چشم انداز زیبا شدیم.
کوه های پشت قلعه
قلعه دختر ساوه
این منطقه زیبا را بایست با دقایق طولانی درک و لمس کرد.
موقعیت خوب قلعه دختر و چشم انداز زیبای دشت
کمی به غروب مانده و تصمیم به دیدن دریاچه مخرب سد الغدیر بر روی رود قره چای داریم. مسیر آسفالته را پیش می گیریم و در نزدیکی دیواره سد راه چپ و سربالایی را پیش میگیرسم. تقریبا شش کیلومتر بعد از دیواره، مسیری در راست جاده پدیدار می شود و جاده ها و مسیرهای خاکی که خودرو ها به سمت دریاچه می روند.
دریاچه سد قره چای
اینجا حال و روز خوبی ندارد
آخرین سکانس های سفر یک روزه ما در غروب بهاری در کنار دریاچه رود قره چای به پایان می رسد و این مقدمه ای برای سفرهای بعدی ما به ساوه و حومه خواهد بود.
برای آشنایی با جاده ساوه، آوه، قلعه دختر و سایر جاذبه نقشه GPS را در Wikiloc ملاحظه نمایید.
هر بار که به نقطه ای از ایران سفر می کنم، بزرگی و تنوع این سرزمین مدهوشم می کند… ایران تمامی ندارد…
