روستای خویین(حلب، ایجرود، زنجان)

بعضی وقتها پیش می آید که در مسیر بدون آنکه مطلع باشی یا قصدی داشته باشی سر از نقاط شگفت انگیز در می آوری. به نظرم مسیر سفر، خود سفر است و مقصد فقط بهانه ای است برای طی کردن مسیر. هر چقدر انعطاف تر باشی و وقت بیشتری را جهت دیدن و ارتباط گرفتن با اهالی هر کجا بگذاری تجربه بهتری به جای می ماند. دیدن روستای خویین و میل خویین برای ما که از بیجار راهی زنجان بودیم این وضعیت را رقم زد و گشت کوتاه تا میل خویین فرصتی بود تا کمی با این جاذبه استان زنجان آشنا شویم.

میل خویین

در مسیر بازگشت از کردستان که به قصد سارال آنجا رفته بودیم در بهار ۱۴۰۱، عصری گرم و آفتابی بود و هوا از غبار غربی به شدت آلوده. صبح آن روز در چهل چشمه کردستان دید افقی بسیار پایین آمده بود و همین شد که کردستان را نیمه کاره ترک کردیم و به سمت بیجار راه شدیم. و از حلب که گذر کردیم اصلا فکر نمیکردیم در ایران هم حلب وجود دارد. حدود … کیلومتر بعد از حلب تابلویی که میل خویین را نشان میداد ما را خود به خود برای دیدن آنجا کشاند. جاده آسفالته باریک به سمت خویین که در دره ای خرم واقع بود را گذر کردیم. میل را می شد سر کوه دید. جاده خاکی در روستا پر شیب ولی قابل گذر بود و تا خود میل می رفت ولی از جایی به بعد خیلی جرات نکردیم با ماشین برویم و ادامه را پیاده رفتیم. جاده بی حفاظ بود و قدم زدن هم خالی از لطف نبود. به پای میل رسیدیم و چشم انداز خوبی از خویین میداد. بالای کوه زمین صاف بود و بادامکاری بود. از آنجا احتمالا به سعید آباد که آبادی بزرگتری بود هم راه داشت. ولی خود خویین در انتهای دره بود و راه دیگری به حایی نداشت.

فضای بالای تپه و دشت بادامکاری
دره ای که روستای خویین در آن واقع است


دو نوجوان سعید آبادی هم کنار میل بودند که با موتور برای گشت زدن آمده بودند. گپی زدیم. یکی از آنها میگفت برای یادگرفتن سلمانی به تهران آمده و کم کم دارد مستقل می شود. حرف از شهر زیر زمینی و تونل و بازار و … در خویین میزدند و حتی چاله ای به نشانی راه به زیر زمین میدادند و در دل اصلا باور نمی کردم و می گفتم ما را می خواهند سرکار بگذارند و بخندند که این از نا آگاهی من بود و زمانی که مطالعه کردم پی به صداقت گفتارشان بردم. نام این شهر زیرزمینی را دژمنده گذاشته اند. در جلیی خواندم که ورودی هایش مسدود شده و امیدوارم اینطور نباشد. برای دیدن و شناخت خویین باید به سراغ اهل و کلید دارش در روستا گشت تا بی نصیب نباشی. چون دیدنی و شنیدنی های بسیاری دارد.
میل خویین ساختمانی دایره ای بود که ارتفاعش به نظر ۶ متری می شد و از سنگ و آجر بود.سقفش گنبدی مانند و تیز بود و به اطراف مشرف بود.
دیدن این جاذبه عیر منتظره بود و دوست دارم بار دیگر با شناخت بیشتر راهی آنجا شوم.

فضای داخل میل خویین
جاده خاکی پر شیب به سمت میل
دره سبز خویین
فرسایش زیبا اطراف میل خویین
مسجد و روستای خویین
میل خویین از طریق جاده خاکی در دسترس است. عبور از جاده احتیاط زیادی می طلبد
زیبا و برقرار
به نظر نمیرسید دشت فراخی در بالا دست میل خویین باشد

بالادست میل خویین و درخت های بادام
پنجره ای از درون تاریخ
حفره ای که می گویند به تونل زیر زمینی دسترسی دارد.
شکوه میل خویین

برای آشنایی بیشتر با موقعیت میل خویین فایل GPS در Wikiloc قرار داده شده است.

مطالب مرتبط

۳ دیدگاه‌

  1. ناشناس گفت:

    درود بر شما ایرانی اصیل.خدا قوت.

  2. احمد محمدی گفت:

    بسیار عالی بود، آرزوی موفقیت میکنم براتون در کاری که شروع کردین یعنی ایرانگردی و طبیعت گردی و مهمتر ، تنظیم گزارش سفر و ارائه آن به علاقمندان در افرا کمپ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *