از برم الوان تا تنگ سندان(شهرستان بهمئی، استان کهگیلویه و بویراحمد)

روزهای آخر سفر کهگیلویه و بویر احمد گرمسیری است و از دهدشت راهی غرب هستیم و مسیرمان به سمت ممبی(Mombi) است، جاده های باریک و پر پیچ و تاب در این ناحیه زاگرسی را پیش میگیریم و آماده دیدار با دریاچه برم الوان و در انتها تنگ سندان در نزدیکی ممبی هستیم…

از دهدشت خارج شده و مسیر لنده را پیش میگیریم،  برای رسیدن به لنده باید از سوق و مارون گذر کرد. فاصله دهدشت تا لنده تقریبا ۳۵ کیلومتر است. بخشی از این مسیر برای ما تکرای بود، چرا که چند روز قبل برای دیدن آبشار طوف خیمه راهی دژکوه شده بودیم. لنده شهرستان است و دورتا دور این شهر کوهستان است. در ابتدای شهر اداره میراث چادری برپاکرده بود و به مسافران نوروزی خوش آمد میگفت. جاذبه های بلند بالایی را بر روی یک بنر چاپ کرده بودند و فواصل هر یک تا لنده را نوشته بودند. حیف که فرصت نداریم و پس از کمی خوش و بش با آقای خیراندیش مدیر اداره میراث شهرستان و پرس و جو و آدرس گرفتن برای سندان و ممبی راهی جاده پر پیچ و تاب شدیم.

عبور از پل مارون به سمت لنده

ورودی شهر لنده

در میدان مرکزی شهر هستیم. به کوه می نگریم. در ابتدا نامفهوم است، ولی با دقت به آن طرح شتر و کوهان پدید می آید. این عکس با زوم زیاد گرفته شده و اطراف آن در کادر نیست.

در مسیر خروجی از لنده به سمت دریاچه برم الوان

این نواحی به خوزستان نزدیک است و حال و هوای گرمسیری زیادی دارد. نوروز است و هنوز سبز رنگ ولی خیلی زودتر از زود به زردی می گراید.

بهتر است در لنده سوخت گیری کنید، چرا که در مسیر پمپ بنزین نیست. ۳۵ کیلومتر جاده پیچ در پیچ تا برم الوان را طی کردیم و در کنار جاده این آبگیر زیبا دیده می شود. این دریاچه در ارتفاع کمی بیش تر از ۱۰۰۰ متر است و از لنده ۲۵۰ متر مرتفع تر است. گشتی در اطراف آن میزنیم. فصل خوش آب و هوایی است و مسافر زیاد دارد. در همانجا مدرسه ای نیز هست و می تواند مقصدی برای مسافران نوروزی باشد. در اطراف چند آلاچیق هم ساخته اند که چشم انداز دریاچه را دارد.

دریاچه برم الوان

برم الوان و مسافران

دریاچه برم الوان و نوروز

بدون شرح

در این منطقه طرحهای کاشت بادام وحشی دیده می شد. با گذر از برم الوان و روزتاهی خرزهره و ماما زینب(۱۴ کیلومتر) به یک تقاطع جاده ای میرسیم که راه اصلی به سمت لیکک و خوزستان می رود و مسیر تنگ سولک هم از همینجاست ولی مسیر ما سمت راست به ممبی است. پوشش جنگل بلوط در اینجا پدیدار شده و بسیار زیباست. تا ممبی ۱۲ کیلومتر از این تقاطع جاده راه مانده و از روستای الهی آبد و چاه روغنی گذر کردیم. ممبی بر عکس سایر نقاط دشت بزرگی است و در دوردست کوه های بلند دیده می شود. قصد دید تنگ سندان را داریم پس باید مسیر ۳٫۵ کیلومتر جاده خروجی به سمت کوه در جهت شمال را پیش گرفت نیمی از مسیر آسفالت و نیمی دیگر خاکی باکیفیت است.

ممبی را گذر کرده ایم و به سمت سندان راهی هستیم. جاده بدون شیب و مستقیم است و خیلی زود به روستای کوچک سندان میرسیم.

بلوط عظیمی در کنار ماست و مارا میهمان سایه خود می کند و ناهار را قبل از رفتن به تنگ سندان میخوریم.

خانه های سنگی روستای سندان

بزغاله های بازیگوش

گله در حال چراست. ظهر است و هوا آفتابی و هر از گاهی نیمه ابری و شاید رگباری بزند.

از ده تا دهانه تنگ تقریبا ۱۰ دقیقه ای پیاده روی است که انتهای جاده خاکی ما را به آن می رساند.

بلوط جالب

تنگ سندان زیباست ولی بی آب است. مسیر خشکی در میان است. خشکسالی گریبان گیر اینجا هم شده است.

تنگ سندان

قصد پیمایش تمام تنگ را نداریم چرا که مسیر را باید رفته و بازگردیم. ۲ کیلومتر از مسیر را طی می کنیم و از خنکی و طبیعت بهاری آن لذت می بریم.

دیواره های بلند و پوشش گیاهی تنگ سندان مورد توجه است.

مسیر در طول خود شیب ملایمی به سمت شمال دارد.

طبیعت بهاری کهگیلویه و بویراحمد گرمسیری

کوه زیبایی که در پشت روستای سندان دیده می شود. صاف صاف و بلوط های زیبا

چند نکته:
با توجه به ایام نوروز، امکان اقامت در مدارس منطقه وجود دارد، شب را در مدرسه در ممبی گذراندیم.
مسیرهای جاده ای طولانی است و بهتر است سوخت گیری را در شهر انجام داده باشید.
امکان خرید مواد اولیه غذایی در مغازه های ممبی وجود دارد.
در انتها از آقای صمد چمن عزیز بابت راهنمایی ها و کمکی که در ممبی به ما داشتند تشکر می کنم. ایشان در ممبی مغازه دارند و جوان بسیار با اطلاعی در مورد منطقه هستند.

برای آشنایی با مسیر جاده و پیمایش بخشی از تنگ سندان، فایل GPS در Wikiloc را ملاحظه نمایید. همچنین مسیر جاده ای دهدشت تا ممبی در این فایل قابل دسترس است.

احسان موسوی

هر بار که به نقطه ای از ایران سفر می کنم، بزرگی و تنوع این سرزمین مدهوشم می کند…  ایران تمامی ندارد…