دریاچه سد شهید عباسپور (منطقه سید احمد، استان خوزستان)

سید احمد، منطقه ایست در کنار دریاچه سد شهید عباسپور یا همان کارون یک در نزدیکی روستا و جزیره کوشک(keveshk)، جایی که در اوایل بهار براستی قطعه ای است از بهشت.

یکی از راههای رسیدن به این مکان نسبتا بکر از طریق ایستگاه قایقرانی امامزاده سلطان ابراهیم است. از سمت ایذه با گذشت از پیان و منطقه گردشگری و کوهستانی گلزار، در ادامه به ایستگاه قایقرانی می رسید. مسیر گلزار جاده ای آسفالته باریک و دو طرفه که اکثرا زائران سلطان ابراهیم در آن تردد دارند. از مناطق مرتفع گلزار کم کم دریاچه سد شهید عباسپور قابل مشاهده است.

برای انتقال زائران سلطان ابراهیم قایق های زیادی در انتهای جاده که جایی است شبیه ایستگاه قایق ها وجود دارند که مالکان آنها اکثرا سادات منطقه هستند.

در کنار قایق های خطی امام زاده سلطان ابراهیم یک سری قایق هم گردشگران و طبیعت گردان را به سایر نقاط قابل دسترس از طریق دریاچه از جمله منطقه سید احمد می رسانند. سید احمد امام زاده ای بوده است در یک روستا در میان انبوه روستاهایی که به ناچار بعد از آبگیری اولین سد رود کارون در سال ۱۳۵۶ به زیر آب دریاچه سد رفته اند و اکنون هیچ اثری از آن نیست، درست مانند روستاهایی که زیر آب هستند. در سایر مناطق نزدیک ، مثلا سوسن، مردم سید احمد را امام زاده ای زیر آب رفته می دانند و منظور گردشگران را از منطقه ی زیبای آن حوالی نمی دانند، این موضوع باعث سر در گمی ما شده بود.

از ایستگاه قایق ها تا ساحل سید احمد حدود ۲۲ کیلومتر قایق سواری با مناظری زیبا انتظار شما را می کشد. قایق ها مجاز به حمل شش نفر هستند ولی همیشه موارد استثنا وجود دارد و متأسفانه به جلیقه نجات هم مجهز نیستند.

بر خلاف آنچه که به نظر می رسد تمامی زمین های سر سبز آن منطقه دارای مالک یا بهتر بگویم صاحب امتیاز است، و ارزشمند ترین چیز در آنجا برای بومی ها بعد از دام ها، علف های سبزی است که از نظر من تا قبل از آن کاملاً بدون اهمیت بودند! علف ها متای ارزشمندی هستند که بومی های گله دار برای چرای دامها با اخذ مجوز از جنگلداری از آن استفاده می کنند. پس برای گشت زنی و بر پا کردن کمپ و احیانا روشن کردن آتش باید بیشتر دقت کرد. صاحب امتیاز آن منطقه مردی است حدودا پنجاه و پنج ساله تقریبا مهربان که رعایت ادب و احترام برایش مهم است و می شود با او صحبت کرد و به نظرم جبران خسارتی که نا خواسته به علوفه دامهای وی وارد می شود او را مهربان تر خواهد کرد. البته حساسیت ها برای همان نزدیکهای آب و ساحل، کم و کمپ زدن در آنجا متداول است.

با توجه به کوچک بودن منطقه و ورود گروه های متعدد خانوادگی و گردشگری، لازم است که حتما فکری بحال قضای حاجت کرد، چرا که وجود موارد متعدد فضولات انسانی و از آن بدتر دستمال کاغذی و … واقعا صحنه های نا مناسبی را بوجود آورده بود. از این رو برپا کردن یک دستشویی صحرایی واحد برای گروه جز ملزومات می باشد.

در این منطقه در ایام نوروز فروشگاه صحرایی وجود داشت که نوشیدنی مثلا آب و نوشابه و کنسروهای متداول در آن با قیمتی طبیعتاً بیشتر موجود بود. در نزدیک فروشگاه صحرایی گودالی وجود دارد که زباله ها را در آن می سوزانند که توصیه جدی می شود جهت حفظ اکوسیستم منطقه زباله ها را با خود از منطقه خارج کنیم، البته گروه های طبیعت گردی کاملا به این موضوع واقف هستند.
نکته دیگر در مورد آب دریاچه سد است که بومی ها از آن برای مصارف شرب استفاده می کنند و در نهایت هم این آب برای تامین آب شرب شهرها ذخیره شده است که بایستی در مقابل آلاینده ها از آن محافظت کرد.

سکوت، آرامش ، مناظر بکر، بدیع و چشم نواز مواردی خیلی عادی در آنجا محسوب می شوند.

با کمک همان پیرمرد، مسیر یک اثر تاریخی را پیدا کردیم، پله های دست سازی که دو دامنه و مرتع کوه جَلّا (JALLA) را به هم وصل می کنند. حدود چهار ساعت صعود و فرود ما تا ارتفاعات آنجا طول کشید.

برای ترک سید احمد قایق زیاد است و با یک هماهنگی کوچک فراهم خواهد بود، ما بعد از دو شب اقامت، سید احمد زیبا را به مقصد شَلا ترک کردیم.
سید احمد منطقه ایست کوچک با جاذبه های زیاد طبیعی که اگر  نکات حفاظت محیط زیست در آن رعایت نگردد به سرعت آلوده و نابود خواهد شد.

برای آشنایی با جغرافیا و مسیرهای منطقه فایل GPS در wikiloc قرار داده شده است.

مطالب مرتبط:
دشت سوسن(ایذه، استان خوزستان)
پیمایش دره شلا از سد کارون تا شیمبار(اندیکا، استان خوزستان)
مسجد سلیمان شهر اولین ها(استان خوزستان)