روستای گُرزِ لَنگر(دره شهر، استان ایلام)

طبیعت زیبای ایلام را می توان به خوبی در دامنه های کبیرکوه لمس کرد. روستای کوهستانی گرز لنگر را صرفاً به سبب وجود سنگ معلق بر روی یک پایه سنگی می شناختم. ولی پس از سفر به آنجا زیبایی این روستای لر نشین را اول در مردم مهربان و با صفا و سپس طبیعت زیبای آن در دامان کبیرکوه یافتم. اگر چه سنگ معلق جاذبه خاصی است و در شهرت روستا موثر است ولی زیبایی های دیگری همچون جویبار سنگی، آبشار ها و جنگل های بلوط اطراف و آب و هوای مطلوب آن در نوروز تجربه شیرینی از طبیعت گردی نوروزی در استان ایلام برای ما داشت.

سفر ما به گرز لنگر در ابتدای بهار ۱۴۰۰ در واقع بخش دوم سفر ما بود. سفر با چهار محال و بختیاری به قصد آبشار لندی شروع شده بود و با گذر از جنگل هلن و خوزستان و جاذبه های پلدختر به محدوده دره شهر رسیده بودیم. در واقع دیباچه استان ایلام برای ما با روستای گرز لنگر شروع شد. در شبی خنک و ابری سربالایی های جاده را که کم عرض هم بود طی کردیم و به اولین روشنای معابر که رسیدیم در جستجوی جا و مکانی برای شب مانی بودیم. میدانستم بومگردی دارد ولی حیف آقای حیدری نژاد آنشب نبود. شاهین و امید عزیز از بچه های با مرام گرز لنگر وقتی دیدند کنار منزلشان پارک کرده ایم و پرسان هستیم، کمک زیادی کردند و بالاخره تصمیم به کمپ در باغ مادربزرگشان شد. بساط شام و خوش و بش بود و انتظار باران دم صبح هم بود.

باغ با صفایی بود. صبحگاه با مادربزرگ که فقط لری میتوانست صحبت کند کلی گپ زدیم و چای نوشیدیم و مهمان صفایش شدیم.

بعد از صبحانه حوالی ساعت ۹ بود که به قصد گشت و پیادروی و دیدن سنگ معلق از “دا” (در گویش لری به معنای مادر است)خداحافظی کردیم. آقای حیدری نژاد را هم در مسیر دیدیم و قرار گذاشتیم که برای ناهار و استراحت اقامتگاهشان برویم و خواستیم که ناهار را برایمان آماده کنند. پسر نوجوانش هم با ما همراه شد تا راهنمایمان باشد.

پس از خروج از روستا و گذر از چند تپه در پشت تپه ها سنگ معلق از دور نمایان شد. خیلی جذاب بود. تقریباً نیم ساعتی کنارش بودیم و بعد از آن مسیر را ادامه دادیم تا به آبشار برسیم. شیب مسیر کم، هوا ابری و خنک از باران دم صبح بود. بلوط ها در آن ارتفاع برگ های سبز نو داشتند. در برگشت باز هم مبهوت این سنگ جالب بودیم. با صالح خیلی سعی کردیم وزنش را تخمین بزنیم. من عددی حدود ۸۰ تُن حدس میزدم و صالح نصف من. اختلافمان کم بود!!

ظهرگاه بود که با دمنوش های حسابی حیدری نژاد سرحال آمدیم. قصد شب مانی نداشتیم. پس از دوش و شستشوی لباس هایی که تقریبا یک هفته در طول سفر جمع شده بود(کل طناب لباس های سهند شده بود !)، ناهار را خوردیم و دوباره چای و دمنوش! ساعت حدود ۴ بود که با اقامتگاه کبیرکوه خاحافظی کردیم و سرازیر جاده به سمت تنگ بهرام چوبین شدیم. جاده و چشم انداز هایی که شب گذشته چیزی از آن درک نکرده بودیم بقدری زیبا بود که توقف می طلبید ولی افسوس که نایستادیم. رود سیمره هم در امتداد مسیر پیدا بود که در حال شتاب برای پیوست به رود کشکان و تشکیل کرخه بود. در کنار سیمره پل گاومیشان که سیل های مهیب سیمره را بیش از هزار سال تحمل کرده زیبا و استوار می درخشید.

چند نکته کوتاه برای سفر به روستای گرز لنگر:
– جاده فرعی روستای گرز لنگر تماماً آسفالته است و طول آن ۱۶ کیلومتر است. جاده بازیک و کوهستانی است و در رانندگی احتیاط زیادی می طلبد. ارتفاع روستا از سطح دریا ۱۱۰۰ متر است.
– برای اقامت در گرز لنگر می توانید با آقای حیدری نژاد ۰۹۱۸۹۸۹۳۷۲۱ هماهنگ کنید. فضای اقامتگاه که توسط خانواده حیدری نژاد اداره می شود دوستانه و راحت است.

• فاصله سنگ معلق تا روستا کمتر از دوکیلومتر است و تقریبا ۴۵ دقیقه زمان پیاده روی سبک است.

برای آشنایی با مسیر سنگ معلق وطبیعت اطراف گر لنگر فایل GPS در Wikiloc بارگذاری شده است.