گشت و گذاری در دشتستان(استان بوشهر)
سفر به شهرستان دشتستان بخشی از سفر ما به استان بوشهر بود که به بازدید از شهر برازجان، نخلستان ها و آثار و تمدن باقیمانده از دوران هخامنشی منجر گردید. مرکز شهرستان دشتستان برازجان است و یکی از قطب های تولید خرمای ایران در دشتستان واقع است. جایی که این نخلستان ها از رودهای دالکی و شاپور تغذیه می کنند.
غروب در نزدیکی رود شاپور
در اطراف برازجان سه مجموعه باستانی به نام کاخ چرخاب، سنگ سیاه و بردک سیاه از آثار دوران هخامنشیان از دهه های پیش مورد کاوش قرار گرفته است. اما مقصد اول ما کاخ زمستانی داریوش اول یعنی کاخ بردک سیاه است. نکته قابل ذکر اینکه این مجموعه ها به لحاظ باستانی ارزشمند است ولیکن برای بازدید کنندگان عادی چیز قابل عرضه ای وجود ندارد. اما دیدن این محوطه باستانی در نزدیکی روستای درودگاه درست در قلب نخلستان های درودگاه بسیار آرامش بخش بود و اصلا تمایلی به ترک آنجا نداشتیم.
نخلستان های درودگاه
مسیر کاخ زمستانی بردک سیاه
باران شدید شب گذشته حال و هوای تازه ای به فضا بخشیده
روستای درودگاه محل تلاقی دو رود شاپور و دالکی است. پس از رسیدن به درودگاه می بایست جاده خاکی ۲ کیلومتری را با تابلوهای راهنما و کمک محلی ها پیش گرفت. پیاده روی عصرگاهی در فضای ساکت و آرامش بخش نخلستان های باران خورده در شب گذشته بسیار لذت بخش بود. فضای فنس کشی شده حاکی از رسیدن به محوطه باستانی بردک سیاه است.
در نزدیکی بردک سیاه
محوطه باستانی بردک سیاه. وجود سنگ های سیاه خاص که معدن آن در نزدیکی نیست توجه خاص کاوشگران را جلب کرده است.
سردیس سرباز هخامنشی از پشت شیشه هایی که روی آجرها گذاشته شده اند
محوطه کاخ
کم توجهی مسئولین میراث
شرح در عکس
description in photo
نگاه های متعجب به بازدیدکنندگان:-)
بدون شرح
جاده خاکی درودگاه به بردک سیاه
سبزی خوردنی کاکُل که پس از بارندگی درزمینهای اطراف جاده به چشم می خورد.
در ادامه قصد بازدید از چهل خانه(چله خانه) در جوار رود شاپور در شهر سعد آباد را داریم. رود شاپور در مسیر پر پیچ و تاب خود از کازرون به دریاچه سد رئیس علی دلواری می ریزد و سپس از آنجا راهی شده و پس از گذر از سعد آباد به دالکی پیوسته و با نام حله راهی خلیج فارس می گردد. به درودگاه باز می گردیم و اینبار جاده آسفالته ۱۰ کیلومتری به سوی سعدآباد را پیش می گیریم.
جاده درودگاه به سعد آباد
با پرس و جویی کوتاه، مسیر فرعی در شمال سعد آباد ما را به رود و مقابل چهل خانه می رساند. اثری عجیب در دل کوه، اتاقک هایی با ورودی ذوزنقه شکل در دل کوه مشرف به رود شاپور که نظریات مختلفی درباره آن ارائه شده است. از چله نشینی تا مرکز ادیان خاص تا محل نگهداری متهمان. ولیکن نظریه چله نشینی محتمل تر است. نزدیکی به منابع آب امکان اقامت را در این نقطه می داده است. حدس میزنم چاه آب در اتاقک ها حفر شده باشد. نظیر آنچه که در اطراف طبس دیده می شود.
نمای چهل خانه در آن سوی رود شاپور
فرم خاص ورودی اتاق های چهل خانه یا چله خانه
هنوز اطلاع دقیقی از کاربری این مکان موجود نیست.
بارندگی اطراف شاپور را حسابی گل آلود کرده بود.
حال دیگر غروب شده و با گذر از جاده ۵ کیلومتری از سعد آباد به سوی آبپخش می رویم. مراکز عرضه خرما در کنار جاده آبپخش به کلول زیاد به چشم می خورد. پنیر نخل(خرما) که طرفداران خاص خود را دارد نیز فروخته می شود. پنیر خرما در واقع بخش میانی تاج درخت خرماست. شیرین مزه و ترد است.
غروب، نخلستان و آرامش
جاده آبپخش
عرضه خرما در کنار جاده آبپخش
پنیر خرما خوراکی محبوب بوشهر. سهراب زنگنه سمت چپ عکس که در این سفر بسیار به ما کمک کرد و خاطره خوشی را برای ما به جا گذاشت.
برای آشنایی بیشتر با مسیر و موقعیت جاذبه های ذکر شده فایل و نقشه را در wikiloc ملاجظه کنید.
مطالب مرتبط:
گنبد نمک جاشک(استان بوشهر)
سیراف بندری تاریخی در کنار خلیج فارس(استان بوشهر)
هر بار که به نقطه ای از ایران سفر می کنم، بزرگی و تنوع این سرزمین مدهوشم می کند… ایران تمامی ندارد…
