اورامان، سرزمینی در دل کوه های کردستان
بهار است و طبیعت کردستان تمام زیبایی خود را یکجا به مشتاقان هدیه می کند… اورامان تخت نیز مانند سایر روستاهای کردستان که می توان آن را سرزمین پلکانی نامید در دل خود جاذبه هایی دارد که باید دید و لمس کرد.
شبی زیبا را در پالنگان گذرانده ایم و اینک راهی دیار اورامان هستیم. مسیری که انتخاب کرده ایم از پالنگان به سوی روانسر، پاوه، نودشه و سپس گردنه ژالانه است که عملا از استان کردستان به سوی استان کرمانشاه رفته و مجدد به غرب کردستان باز می گردیم.
سوار بر جاده هستیم و چشمانمان خیره به اطراف است. گویی هر لحظه که نگاه نکنی چیزی را از دست داده ای. پالنگان را به سمت کامیاران ترک کرده و از جاده ای که مستقیم به سوی روانسر می رود ادامه مسیر میدهیم و اینجاست که وارد استان کرمانشاه می شویم. از روستاهای الک و کلاوه گذر کرده و روانسر را پیش رو داریم. شهر خلوت است و از جلوی سراب روانسر گذر می کنیم. ۲۵ کیلومتر بعد از روانسر غار قوری قلعه طولانی ترین غار آبی ایران میزبان ماست. نزدیک به ۱ کیلومتر از غار برای بازدید عمومی کف سازی شده و فرصتی را برای گردشگران به وجود آورده است تا با پدیده های غار آشنا شوند، اما ادامه مسیر غار بسته است، و برای بازدید آن علاوه بر مباحث فنی غارنوردی، مجوز هم لازم است.
راهی پاوه هستیم. شهری دور از مرکز ایران که از ابتدا بافت شهری آن ما را مجذوب خود کرد. شهری پلکانی در غرب کرمانشاه، خوب که گوش کنید هنوز صدای شلیک اسلحه و هیاهوی آن روزهای پر حادثه اینجا شنیده می شود.
پس از پاوه جنگل های بلوط در میانه راه ابهت خاصی را به طبیعت اینجا بخشیده کوه های بلند، دره های عمیق از ویژگی های کردستان و غرب کرمانشاه است.
۳۵ کیلومتر پس از پاوه، نودشه(Nowdeshe) پیش روی ماست…اینجا نیز شهر و روستا پلکانی است.
شهری در نزدیکی مرز ایران در کنار کوها و دره ها و چشم اندازهای فوق العاده… جاده می پیچد و ما که سیال برجاده هستیم و راه ژالانه را در پیش داریم.
جاده کم کم ارتفاع گرفته و عدد ۲۵۸۰ متر را در GPS میبینیم. در افق دید سرزمین های آن سوی ایران و سد دربندی خان عراق دیده می شود. اینجا برف های یادگاری از زمستان در کنار جاده به چشم می خورد.
این جاده به مریوان ختم می شود و ما باید در دوراهی مسیر اورامان تخت را پیش بگیریم و از اوج به داخل دره اورامان تخت برویم.
اورامان تخت یکی از روستای معروف اورامانات است که مقبره پیر شالیار در آنجا زائران فراوانی را به خود جذب می کند.
نیمه اردیبهشت نیز مراسم خاص پیر شالیار در اورامان تخت برگزار می شود که جمعیت در آن تاریخ موج می زند.
در اواخر اردیبهشت هستیم. هوای لطیف کردستان اینک کمی به خاک آن سوی مرزها آغشته شده. خاکی که چند سالی است نفس کشیدن در غرب کشور را سخت کرده.
غروب است و فقط چشم انداز روستا از کنار مقبره پیر شالیار است که می تواند این دقایق را پر آرامش کند. دره سبز و روستای پلکانی نماد خاص کردستان زیبا برای همیشه در ذهن نقش می بندد.
فرصت کم است و حسرت دیدن روستاهای هجیج(hajij) و بلبر(bolbor) تا سفری دیگر به این خطه باقی خواهد ماند.
برای آشنایی با جغرافیا و راههای منطقه فایل GPS در wikiloc قرار داده شده است.
مطالب مرتبط:
در مسیر پالنگان(کامیاران، استان کردستان)
هر بار که به نقطه ای از ایران سفر می کنم، بزرگی و تنوع این سرزمین مدهوشم می کند… ایران تمامی ندارد…
سلام آقای موسوی
عکس های طبیعت کردستان هرچند کم و محدود ولی بسیار زیبا بود
کاش فرصت میکردید و به دریاچه زریوار هم می رفتید!
ولی به هر حال لذت بردیم و امیدواریم مردم و مسئولین قدر این محیط زیست و طبیعت زیبای خدادادی را بدونند.
ارادت .
سلام بر آقای عباسیان عزیز. ممنون از لطف شما. طبیعت بسیار زیبایی بود. اتفاقا زریوار هم رفتیم و جای شما خالی بسیار لذت بخش بود.
سلام
اقا یه جاده پیچ در پیچ که از زیر یک کوتاه عبور می کنه در سمت شما داریم؟
لطفا اگر کسی میشناسه با بنده تماس بگیره
۰۹۱۲۲۷۶۷۹۶۸
فرهاد
آرامونات بسیار زیباست ومردم خوبی دارد منطقه کوهستانی وبکراست جاده بسیارباریک است احتیاط بایدکرد جاذبه بسیاربالایی دارد
درود بر شما
آیا جاده نوسودبه سروآباد آسفالت است؟